Het ingaan van het nieuw

Wat begon als, een gevoel van liefde voor een ander. Kwam uiteindelijk in de vorm van liefde naar mezelf toe. Een mooie les van een mooie vrouw. Onze wegen scheiden maar de les gaat mee. Het voelt alsof ze een stuk van mijn ziel had, opgeslagen voor mij om bij haar te halen. Mijn zelfvertrouwen is met sprongen gegroeid. Mijn angst om, te zeggen wat ik wil is afgenomen. Frustratie kan soms die stap geven.

Echter frustratie leidt tot woede en vandaar is het belangrijk dat men vanuit het hart deze frustraties uit. Zij heb mij naar de koudste plekken van mijn ziel gebracht. Geen hoop, geen zicht op een toekomst, enkelt het gevoel van eenzaamheid en wrok. Deze hebben mij tot gedachtes geleid om deze Aarde te verlaten. Althans, mijn fysieke lichaam. De daad zou mij enkelt verder aan haar binden, voor duizenden jaren dezelfde pijn laten voelen.

Opkomen voor jezelf, dat is de les geweest die zij mij bracht. Een belangrijke les met heel wat zelfvertrouwen. Ik kwam voor mijzelf op in tijden van nood en wanneer ik de ruimte had om te gaan waar ik wou. Wanhoop, het is iets wat vaak in mij opkomt wanneer het tegenzit. Zoveel is al minder gegaan dan ik wou, fout in mijn ogen, al zijn het slechts lessen voor loslaten en doorgaan. Dankzij het opkomen, heb ik geleerd dat er geen definitief antwoord zit, aan wat er gebeurd. De handeling alleen al, veranderd de gehele uitkomst, en zelfs dan staat die niet vast.

De eerste twee lessen die mij binnenkwamen, althans zag ze toen niet als een les. "Een handeling verandert de verhouding. Deze verandering brengt nieuwe mogelijkheden met zich mee. De verhouding kan ook veranderd worden van buitenaf. Dit laat zien dat eenieder met elkaar verbonden is." Grappig hoe, de eerste dingen die we vaak leren, vergeten wordt naarmate we verder gaan.

Ik ga niet zeggen dat ik veel ervaring heb met liefde. Als het gaat om een relatie dan heb ik deze nooit gehad. Het vrijgezelle leven, geeft vrijheden met zich mee. Juist de noodzaak van het hebben van een relatie, haalde mijn eigen vrijheden weg. Ondanks de vele mogelijkheden van een relatie, ben ik hier pas een twee jaar geleden mee begonnen. Toen het voor het eerst een mogelijkheid werd. Ben er toen achtergekomen dat, er nog veel op te lossen was, eer ik er echt klaar voor zou zijn.

Ergens is daar een woede bij ontstaan, de relatie met me moeder was niet fantastisch te noemen. Weinig steun en waardering zorgde ervoor dat ik mij niet genoodzaakt zag om contact aan te gaan met andere vrouwen. En toch is mijn groei, altijd geinspireerd door een vrouw. Elk probleem is ook meteen de oplossing. Het is zo simpel, geen probleem, dan is er ook geen oplossing nodig.

Over de tijd, heb ik geleerd om vrouwen weer te vertrouwen. Ik waardeer het om, in het gezelschap van een vrouw te zijn. Hun bijzijndheid, geeft al een gevoel van waardering en vertrouwen. Heel lang 't idee gehad, dat vrouwen mij niet moeten. En zo'n idee eet elke man weg, alsof een stuk van zijn ziel, langzaam aan het verteren is.

De bitterheid die er is, tussen de man en vrouw, voor redenen die niet benoemd hoeven te worden, ieder kent wel een reden om een extreme vorm van woede te hebben, jegens het andere geslacht. En ten opzichte van wat velen denken, dat de wereld door de man wordt onderdrukt, is daar ook de vrouw verantwoordelijk voor. Vrouwen willen gelijk zijn als mannen, ze willen teveel als een man zijn, of in het ergste geval, een man zijn.

De man reageert daar op, deze heeft een toediening van het vrouwelijke energie nodig. Ja, vrouwen kunnen een zeer mannelijke energie hebben, de energie van het doen. En ja, mannen kunnen een zeer vrouwelijke energie hebben, de energie van het zijn. Noem mij ouderwets, maar sommige dingen die "moderne" vrouwen doen, zou ik mijn vrouw niet in zien zitten. Ja het is goed dat een vrouw iets wilt, waar ze voor gaat. Maar doet ze dat om iets te laten zien, te bewijzen? Of doet ze het, omdat ze in haar hart weet, dat ze daar wilt zijn?

En zo ook voor de man. Doe jij iets omdat je je wilt bewijzen, of doe je iets, omdat je in je hart voelt dat het is wat je wil? Mijn beeld op vele relaties die ik zie. Is dat deze aangegaan zijn slechts voor die reden, om in een relatie te zitten. Bewijzen van, kijk ik heb dit. Zelden zie ik relaties waar het niet voor die reden is. En als ik zo'n relatie zie, dan komt die woede in mij omhoog.

Altijd gezegd dat, ik niks zou doen om een relatie op te breken, echter was dit onbewust gaande. Energie wegsluizen door middel van mijn zwaarmoedigheid. Me zo erg vastklampen aan iets of iemand, dat er langzaam drijfzand ontstaat. Een les met meerdere kanten. Acceptatie, dat is wat ik nodig heb, echter deze acceptatie komt alleen door middel van praten. Vaak zijn mijn gedachten, anders dan wat ik te horen krijg.

Ik kijk nu weer met geheven hoofd. Ondanks dat de sneeuw er nog ligt, is de lente in opkomst. Het zal een ommekeer zijn die, voor heel wat mensen goed doet.