De dag van verbinding

Gister ben ik langs een ontmoetingsdag  van een blogsite, nieuwetijdskind.nl, gegaan. Op deze site zijn blogs van verschillende mensen te lezen, over hoe hun, met de tijd mee gaan. Een opene en hogere bewustzijn is in die mensen aanwezig die er voor zullen zorgen dat de wereld, meer liefdevol zal zijn.
Ieder heeft zo zijn eigen rol te vervullen in deze, samenhang van diversiteit.

Allen hebben toegang tot zijn of haar rol, de keus is echter, dat pad op te stappen om die kant op te gaan. Ja, je zal af en toe verdwalen, terugwillen naar het vorige pad, willen opgeven, obstakels tegenkomen die niet te overbruggen lijken, maar als je eenmaal begonnen bent. Dan keer je altijd weer terug naar het pad. Je voelt, dat die manier van leven je een hand toereikt, in plaats van afneemt.

Het kan eenzaam zijn, voor mij was dat op velen momenten. Tussen je vrienden zitten en geen verbinding kunnen maken. Simpelweg omdat je op een ander pad was beland. Je begint inzichten te krijgen, in jezelf en daarmee in anderen. Lao Tzu schreef; “He who conquers others is strong; He who conquers himself is mighty.” Ik ben het met hem eens, maar ook weer niet. Ja, je komt sterker in je kracht te staan. Mighty heeft een dominante uitstraling. Hoe meer je in je eigen kracht staat, des te rustgevender word je uitstraling.

Eenmaal op het pad kom je in contact met je intuitie, velen zullen deze hebben onderdrukt, of hebben er simpelweg niet naar geluisterd. Dachten dat ze gek werden of ouders die zulke dingen dachten. Hoe meer je deze toelaat, des te meer je ermee in contact kom. Er zijn momenten dan is het volop aanwezig, en anderen dan is het even zoeken van, waar zit dat ook al weer?

Mijn intuitie heeft mij naar Breda geleid. Voorheen was ik naar een forum geleid waar ik veel van heb geleerd. Heb ervoor gekozen om te stoppen als staflid, denk er nog veel aan terug. Ben begonnen met het opzetten van mijn herstel. Het was een dusdaanige frictie die ontstaan was. Toen ik kreeg te horen dat ik niet een opleiding kon blijven volgen, besloot ik om het huidig schooljaar, 2012-2013, volledig aan me herstel te werken.

De zomerperiode ging goed. Heb een 'high' behaald door middel van meditatie. Een licht gevoel rond mijn pineal gland. Deze is heel vaak actief op momenten dat ik blow. Echter is dit meer een drukkend gevoel. De behaalde high uit de zomer, behaald op bewustzijn, is alleen op natuurlijke wijze te behalen; meditatie en zelf-liefde.

Nu, 7 maanden later, ben ik al een stuk verder gekomen op mijn pad. Mijn pad is al gekruist met een bewuste dame, waar een sterke verbinding mee is. Een goede steun in de rug. Grappig eigenlijk, steun in de rug. Veel mensen zullen last hebben van hun schouders. Niet omdat er iets mis is met je spieren maar omdat er veel lasten gedragen worden.

Heel veel, die het pad belopen van een ander, kijk naar de merendeels van de mensen, school, werk, pensioen. Meegesleurd door de angsten van een ander, dat ze die angst als hun eigen angst gaan zien. Daar veel tijd aan besteden en constant met die last rondlopen. Voor een groot deel heb ik die last weggegooid. Wat ik nu meedraag is voor mij voldoende, ben er klaar voor om weer een extra deel erbij te doen. Voor deze berg is wat meer proviand nodig.
Gister is mijn pad weer gekruist met velen die richting hun eigen berg, vallei, rivier, woestijn of waar iemand zich kan bevinden innerlijk. Velen hadden nog veel bagage bij zich, anderen hadden minder lasten of is in staat om door te gaan, omdat de lasten als groeimogelijkheden worden gezien.

In het begin keek ik meer de kat uit de boom, kon me eigenlijk ook niet meteen verbinden in zo'n kleine ruimte, die aardig druk was. Het werd even een chaos voor mij. Ondanks dat ik niet meteen verbond met de mensen, voelde ik me vanaf het eerste moment thuis. Hier ben ik welkom voelde het. Vond het wel grappig, vele rokers dachten dat ze de enige waren. Zelf ook die gedachte gehad, Een Bewustzijn.

Een bewustzijn. Een krachtig iets. Uit mijn eerste dagen op het pad, waar ik veel schreef over gedachten die voorbij kwamen, is er slechts een paar zinnen uit overgebleven.
"Een actie zal de verhouding verandering. De verandering in de verhouding, zal nieuwe mogelijkheden met zich meebrengen. De verhouding kan ook veranderd worden door externe factoren, dit laat zien dat eenieder, met elkaar verbonden is."

Net begonnen, en daar komt een connectie, naar connectie. Vanuit daar doorverwezen naar quantumfysica. Professor John Hagelin legt dit prachtig uit, vanuit wetenschappelijk oogpunt. Dat vind ik nog wel jammer, het rationele.

Het rationele, is iets wat een mens vooruit kan sturen, heeft mij veel geholpen. Echter de stap omhoog, naar liefde, het hart. Is de rationaliteit loslaten. Onze ego rationaliseert, hij houdt je tegen omdat die bang is, dat je valt. Er wordt niet vanuit liefde gehandeld, omdat zelfbescherming een groot aspect is, bang dat je pijn gedaan word.

Hier komt zelf-liefde aan bod. Wanneer ik hieraan begon, waren het acties. Later ging ik meer voor mezelf doen, ben nu enkele maanden aan het boogschieten waar ik veel plezier uithaal. Je komt erachter dat, liefde geven aan anderen, het enige is wat je kan doen. Echter vergeten we het soms aan onszelf te geven.

Hier, komen de grootste genezingen en krachtmomenten vandaan. Momenten dat je uit liefde voor jezelf kiest. Omdat je vanuit liefde voor jezelf kies, geef je ook liefde aan anderen. Je heelt jezelf en sinds we een bewustzijn zijn, heel je automatisch de rest.
Over het algemeen ben ik teruggetrokken en voel ik me goed, rustig. Echter wanneer de dalingen komen, bevind ik mijzelf omringd door vele mensen. Het laadt mij op, geeft mij weer wat energie. Daarnaast, voelt het als dat ik mijn liefde deel. Dat door mijn lopen, en de honderden mensen om me heen, iedereen een stukje omhooggebracht word. De een merkt het, de ander gaat het onopgemerkt.

Tegen het eind van de dag had ik al wat momenten om te praten met anderen. Ben daarna met andere bezoekers naar een Tapaz-bar gegaan. Het was voor mij een aangename avond. Ik kon spreken zonder dat ik het gevoel had dat er niet geluisterd werd. Ik mocht gehoord worden.

Er zijn een paar momenten op de dag geweest dat ik de energie voelde stromen door mijn lichaam. Dit is voor mij een teken dat er genezing gaande is, een verlichting over me ruggengraat die doorstroomt naar me hersenen. Wanneer ik praat over, bepaalde onderwerpen dan lijkt het, alsof ik me aura voel, de energie in me kruin. Heb momenten gehad, dat ik die energie voelde en ik iemand naar me aura zag kijken.

Kan ze zelf niet zien, heb een luie rechteroog. Beetje zoals ik, nogal ongeduldig of me intuitie leidt me andere kanten op. Wel iets waar ik aan ga werken, me motivatie, dingen ondernemen. De winter houd ik het rustig, en met de lente volle kracht vooruit.

Ik wil aan allen meegeven, je mag je zorgen maken, het laat zien dat je om jezelf geeft. Maak de beslissingen op basis van zelf-liefde. Als het lastig is, bedenk hoe je zal reageren, mocht iemand anders de beslissing uit angst maken. En dan van hoe jij dat liever wilt zien. We kunnen het allemaal, soms is het even zoeken maar wanneer je er klaar voor bent, komt het antwoord je tegemoet. Stel je vraag aan het Universum, God, Licht, Bron en het zal spoedig komen.

Heb vertrouwen, de lente komt er weer aan. Nog even volhouden, de rust die komt zal ieder weer opladen. Vond het fijn om er bij geweest te zijn, en wanneer er een volgende dag wordt georganiseerd, ben ik zeker van de partij.